وَ اَمّا اللِّباسُ يَحْمِلُکَ عَلَي الْعُجْبِ وَ الرِّياء وَ التَّزْييِنِ وَ التَّفاخُرِ وَ الْخُيَلاءِ فَاِنَّها مِن آفاتِ الدِّينِ وَ مُورِثُهُ الْقَسْوَةُ فِي الْقَلْبِ؛ لباست، لباسي نباشد که تو را به گناه خودپسندي، ريا، آراسته نشان دادن، مباهات به ديگران، فخرفروشي و تکبر، آلوده کند که تمام اينها از آفات دين و موجب سختي دل است..

بدحجابي موجب سوء ظن نيز مي گردد. پوشش، نشانه ترس از خدا و آتش جهنم است و زن باحجاب، خود را به احکام الهي پاي بند مي داند. از آن طرف زنان بدحجاب به راحتي احکام الهي را زير پا مي گذارند و بي مبالاتي خود را به موازين اسلامي اعلام مي دارند. چنين زناني در معرض گناه هستند و افراد جامعه به آنها گمان بد مي برند و زمينه اين گناه را تنها زنان بدحجاب به وجود مي آورند. پس زنان پاک دامن و با عفاف، بايد کاري کنند که در معرض تهمت قرار نگيرند.

کم رنگ شدن حضور مثبت زنان در جامعه

زن در بسياري از جوامع در فعاليت هاي اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، سياسي و... شرکت مي کند و سهم بسزايي در اين زمينه ها دارد. بنابراين، حضور زنان در جامعه امري انکارکردني نيست و روز به روز به اين فعاليت ها اضافه مي شود و زنان دوش به دوش مردان در تمامي زمينه ها به فعاليت مي پردازند. حال آيا پوشش مي تواند بر حضور زن در جامعه تأثير داشته باشد يا خير؟ پاسخ بسيار روشن است؛ زيرا اسلام همان گونه که به اختلاط مرد و زن نامحرم هشدار داده و آنان را از پي آمدهاي بد و زشت آن بازداشته است، به پوشش و حجاب او توجه خاصي داشته تا حضور او را در جامعه حفظ و سلامت نفساني جامعه را تضمين کند.

زنان بدحجاب در محل کار، به دليل خودآرايي و خودنمايي، تمرکز فکري لازم را از دست مي دهند؛ در حالي که لازمه کار و تلاش جدي در محل کار، حضور قلب و تمرکز حواس است. زن با بدحجابي و آرايش، نه تنها به کار جدي نمي پردازد، بلکه نيروي کارآمد ديگران را نيز دچار سستي و رکود

مي نمايد، در نتيجه چرخه فعاليت کاري جامعه را به کندي رهنمون مي سازد.

از طرفي خانواده هايي که غيرت ديني بالايي دارند،از حضور دختران و زنان خود در چنين جامعه اي نگران هستند و نخواهند گذاشت حضور پرشور آن ها در فعاليت هاي اجتماعي جلوگيري مي کنند. در نتيجه، جامعه ضرر خواهد کرد و بخش بزرگي از نيروهاي کاري را از دست خواهد داد.

پوشش و حجاب، نه تنها باعث سلامت اخلاقي جامعه و پاي بندي به هنجارهاي ديني مي شود، بلکه زمينه بروز و شکل گيري بزه کاري هاي جنسي را به حداقل مي رساند و اعضاي جامعه را نيز به سوي تشکيل خانواده، تنظيم روابط جنسي و عاطفي و قاعده مند کردن آن سوق مي دهد.

اختلالات روحي و رواني

اختلال روحي و رواني از آثار ناگوار بدحجابي در جامعه است. برخي از دختران و زنان، بر اساس نياز ذاتي خود براي جلب رضايت محيط و توجه بيشتر بينندگان، به خودآرايي و جلوه گري و ارائه پوشش غيرمتعارف مي پردازند و افکار خود را در بعد تمايلات و تخيلات موهوم، تقويت مي کنند. بنابراين، پوشش و حجاب ناقص فشارهاي فراواني را بر روح و روان افراد وارد مي سازد. چنين افرادي هميشه در پي آنند که خود را به گونه اي ارائه دهند که افکار و نگاه هاي آلوده و هوس انگيز را به خود جلب کنند و شخصيت خود را با خواسته هاي ديگران همگون سازند. اين خواسته ها محدود نيست و وقتي دختران نتوانند خود را مطابق خواست ها ارائه دهند. افراد جامعه ثبات روحي و رواني خود را از دست مي دهند و اميدها و آرزوها به نااميدي مي گرايد. شهيد مطهري؛ مي فرمايد:

روح بشر فوق العاده تحريک پذير است. اشتباه است که گمان مي کنيم تحريک پذيري روح بشر، محدود به حد خاصي است و از آن پس آرام مي گيرد. همان طور که بشر در ناحيه ثروت و مقام، از تصاحب ثروت و از تملک جاه و مقام سير نمي شود و اشباع نمي گردد، در امور جنسي نيز چنين است. هيچ مردي از تصاحب زيبارويان و هيچ زني از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره هيچ دلي از هوس سير نمي شود. از طرفي تقاضاي نامحدود خواه ناخواه انجام ناشدني است و هميشه مقرون است با نوعي احساس محروميت و دست نيافتن به آرزوها که به نوبه خود منجر به اختلالات روحي و بيمارهاي رواني مي گردد. چرا در دنياي غرب اين همه بيماري هاي رواني زياد شده است؟ علتش آزادي اخلاقي جنسي و تحريکات فراوان سکسي است که به وسيله جرايد و مجلات و سينماها و تئاترها و محافل و مجالس رسمي و غير رسمي انجام مي شود.اگر بتوان از لحاظ پوشش، الگوي مناسبي به جامعه ارائه داد، سلطه اي آگاهانه به افراد جامعه پيدا خواهيم کرد و جامعه را از بي ارادگي و بي اختياري نجات خواهيم داد. اما با بدحجابي، به افراد جامعه اجازه داده ايم که هرگونه مي خواهند، براي پوشش خود تصميم بگيرند و مدل هاي متنوع را جاي گزين کنند و دل ها را به سمت و سوي انحرافات اجتماعي سوق دهند که در اين صورت، اداره و اختيار از افراد جامعه گرفته مي شود و جامعه اي که از خود اراده اي نداشته باشد، اختلالات روحي و بيماري هاي رواني به سراغ آن خواهد آمد و به منجلاب کشيده خواهد شد. «بدحجابي زن در جامعه، سبب نقش بازي کردن او در اسلوب ها و مدل هاي گوناگون مي شود. اين اعمال او را به صورت موجودي بي اختيار و بي اراده، به هر طرف مي کشد و ديگر بر زندگي اش تسلط آگاهانه نخواهد داشت. در زندگي و اعمال خود، نظر ديگران را ترجيح مي دهد که براي جلوگيري از اين امور منفي، حجاب بهترين درمان مي باشد

تزلزل نهاد خانواده

تشکيل نهاد خانواده، مقدس ترين پيوند زناشويي است. براي ثبات اين نهاد، عفت و حجاب خانوادگي مهم ترين عامل به شمار مي آيد. اگر زن لذت هاي جنسي خود را از محيط خانواده بيرون نبرد و دستورهاي اسلام را اطاعت کند، محيط خانه سالم و آرام بخش خواهد بود. ولي اگر عفت را رعايت نکند و لذت هاي جنسي و خودنمايي ها را به بيرون منزل بکشاند، مورد نگاه هاي هوس آلود نامحرمان قرار خواهد گرفت و ناخواسته عامل پاشيدگي و تيرگي روابط افراد خانواده خواهد شد.وقتي اختلافات زن و شوهر در محکمه هاي قضايي، را ريشه يابي مي کنيم، پي مي بريم که بسياري از ناسازگاري ها به دليل رعايت نکردن حجاب است. وقتي زن با آرايش و بدحجابي در جامعه ظاهر مي شود، چشم ها، به سوي او نشانه مي روند و او هم دل باخته و فريفته چشم چرانان مي شود و کم کم از نگاه هاي شوهرش لذت نمي برد و از او سرد مي شود و سرانجام باعث جدايي مي گردد. گاهي همين امر از طرف شوهر صورت مي گيرد. بر اثر چشم چراني و نگاه هاي هوس آلود به دختران و زنان بدحجاب، از همسرش دل سرد مي گردد و لذات ها و محبت هايش در بيرون از خانه صرف مي شود. در نتيجه، بناي ناسازگاري با همسرش شروع مي شود و تيرگي بر کانون خانواده سايه مي افکند.

بنابراين، براي حفظ نظام خانواده و به وجود آوردن محيطي سالم و فرزندان پاک رعايت حجاب ضروري است و بايد بالاترين امنيت، يعني امنيت ناموسي، در خانه حاکم شود. از طرفي بديهي است، اگر خانواده سالم باشد و پوشش را رعايت کند، جامعه که از اجتماع خانواده ها تشکيل شده، سالم و پايدار خواهد ماند. در جامعه اي که بيشتر اعضاي آن را جوانان تشکيل مي دهند بايد در برابر اين فرآيند حساس تر باشند؛ زيرا جوانان در برابر مناظر شهوت انگيز و تهييج کننده، زودتر تحريک مي شوند و چنين مناظري عامل مهمي در سوق دادن آنان به فساد خواهد شد. در نتيجه، نيروي فعال اجتماع به راه هاي فساد و تباهي کشانده مي شوند و به جامعه ضربه جبران ناپذيري از جهات اقتصادي مادي، اجتماعي و اخلاقي وارد خواهد شد.

«آمارهاي قطعي و مستند نشان مي دهد که با افزايش بي حجابي و بدحجابي در جهان، طلاق و از هم گسيختگي زندگي زناشويي در دنيا به طور مدام بالا رفته است؛ چرا که «هر آن چه ديده بيند دل کند ياد» و هر چه دل در اين جا يعني هوس هاي سرکش، بخواهد، به هر قيمتي باشد به دنبال آن مي رود و به اين ترتيب هر روز دل به دل بري مي بندد و با ديگري وداع مي گويد.

افت تحصيلي و آموزشي

فرهنگ هر جامعه اي، به آموزش هاي آن بستگي دارد. هر قدر آموزش ها از غناي بيشتري برخوردار باشد، فرهنگ آن جامعه بالاتر خواهد بود. نخبگان و فرهيختگان، در پرتو تحصيلات شناخته مي شوند. جامعه اي که دانش مندان آن بيشتر باشد، معمولاً از تمدن بالاتري برخوردار است و پويايي در تمامي زمينه هاي فرهنگي، اقتصادي، سياسي و نظامي کاملاً مشاهده مي شود. خلاصه، پيشرفت هر جامعه اي در گرو آموزش آن است.

دختران و پسران اگر در کنار تحصيل، دل مشغولي هاي ديگري داشته باشند، از تحصيل باز مي مانند و وقت زيادي از فرصت هاي مطالعاتي و تحصيلي آنان به هدر مي رود. بسياري از مشاوران از صحبت هاي دختران و پسران جوان درباره مدهاي روز و آرايش هاي جديد گله مند هستند. نمي خواهيم بگوييم دختران و پسران بايد در دانشگاه ها کاملاً از هم جدا باشند و ديواري بين آنها کشيده شود. اگر اينها فضاي آموزشي را رعايت کنند و محيط را محيط درس بدانند و از آن چه برازنده فضاي آموزشي نيست پرهيز کنند، بسيار تحسين برانگيز خواهد بود. به گفته مربيان تربيتي، در مدارسي که دختر و پسر با هم درس مي خوانند، کم کاري، عقب افتادگي و بي مسئوليتي به خوبي مشاهده شده است. زيرا دختران در چنين محيطي، با بدحجابي توجه ديگران را به خود جلب مي کنند و تمرکز ذهني و روحي را از آنان مي گيرند و باعث افت تحصيلي آنان مي شوند و خود نيز ديگر حوصله درس خواندن ندارند و تمام حواسشان به لباس و نوع پوشش است. روح مطالعه و تحقيق در آنها خاموش مي شود و افت تحصيلي پيدا مي کنند.

تضعيف اعتقادات ديني در جامعه

جامعه اي که در سطح بالايي از باورهاي ديني باشد، در سايه ايمان، در برابر بسياري از آسيب ها مصون مي ماند و دشمنان نمي توانند در صفوف آن رخنه کنند و نقشه هاي آنان نقش بر آب مي شود. اين جامعه که دل به خدا سپرده و سرانجام زندگي را رسيدن به خالق خود مي داند، دل به ديگري نمي سپارد و عقايد خود را متزلزل نمي کند. در اين جامعه، حجاب و پوشش جزء احکام مسلم دين و مذهب به شمار مي رود و زنان حاضر نمي شوند خود را به زينت هاي زودگذر و دنيايي مزين کنند و در پرتو آن عقايد ديگران را متزلزل نمايند و خود نيز زمينه ساز فساد در جامعه شوند.

تظاهر به بدحجابي نشانه پاي بند نبودن و بي مبالاتي فرد به احکام و اعتقادات اسلامي است؛ زيرا زنان با بدحجابي، چشم هاي هوس آلود را متوجه خود مي سازند و پايه هاي ايماني مردم را سست مي کنند و جامعه را به فساد مي کشانند. «هيچ راهي براي امريکا و ابرقدرت ها بهتر از اين نيست که بدون جنگ و کشتار و بدون اين که پولي خرج کنند و حساسيتي ايجاد نمايند، ايمان را از دل هاي مردم بدزدند و بزدايند. اين کار به سادگي انجام مي شود؛ با فيلم ها، نمايش نامه ها و چيزهايي از اين قبيل به نام پيشرفت علم و... هيچ راهي بهتر و موفق تر از اين وجود ندارد.» و مي دانيم که باورها و ايمان هاي راسخ نقش بسزايي در بالندگي زندگي جامعه ايفا مي کنند و زماني که ايمان به سستي گرايد، نفوذ دشمن و به انحراف کشيدن آن جامعه به راحتي صورت مي پذيرد.

منابع نگاه پاك زن و نگاه هاى آلوده به او، آيين بهزيستى اسلام، ج 3، دكتر احمد صبور اردوبارى